ellen.vancauwelaert: Wunderkammer

Op 29 januari, de laatste dag van de tentoonstelling, ben ik samen met Sophie De Bock (6LaWi) en een derde vriendin naar de Botanique in Brussel getrokken om daar de "Wunderkammer" te gaan bewonderen. Ik had voordien al het één en ander opgezocht, omdat het toch wel een bijzondere tentoonstelling was. Ik had nog nooit van de Wunderkammern gehoord, maar het lijkt mij een geweldig iets en ik vond de nabootsing in de Botanique zeer geslaagd.

"De Wunderkammern – of curiositeitenkabinetten – die tijdens de Renaissance in Europa zijn opgedoken, liggen aan de grondslag van de musea voor kunst- en natuurgeschiedenis. Het waren echte verzamelaarskamers, en men vond er allerhande curiositeiten, met een uitgesproken voorkeur voor het vreemde en het ongeziene. Er werden meer bepaald kunstwerken, antieke of symbolische voorwerpen voorgesteld, maar ook voorwerpen uit de natuurgeschiedenis zoals opgezette dieren, zeldzame insecten of geraamtes."

"De tentoonstelling Wunderkammer, hedendaags curiositeitenkabinet brengt meer dan 20 plastische kunstenaars bijeen die in België werken. Door hun werken samen te brengen in de Botanique wordt die bijzondere en mysterieuze sfeer van een curiositeitenkabinet uit de renaissance opgeroepen, steeds op de breuklijn tussen wetenschap en bijgeloof."

De Botanique brengt enkele bekende Belgische kunstenaars, zoals Jan Fabre (bekend en berucht om zijn scarabee-plafond in het Koninklijk Paleis) en Wim Delvoye (die van de getatoeëerde varkens), maar daar ben ik nooit echt fan van geweest. Veel mooier vond ik de werken van de (voor ons dan toch) minder bekende kunstenaars, zoals de libellen van Ulrike Bolenz en de foto's van Roberto Kusterle. Die man maakt echt geweldige kunst. Zijn foto's maakten mij nieuwsgierig, maar zijn tegelijk afstotelijk door de vreemde combinatie van mens en (zee)dier.

Verder te zien: de maquettes van Erik Croes (met heuse zeemonsters en kampeertaferelen), La descendance de Nyx van Alexandra Leyre Mein (een soort prehistorische holbewoners of toch skeletten van yeti's?), het gewonde hertje van Pascal Bernier, figuren uit gekleurde varkensdarmen of portretten in gras van Jacques Dujardin, bodypainted Jesus van Jean-Luc Moerman, plaasteren beeldjes van Vincent Solheid ...

Dit alles werd begeleid door enkele speciaal uitgekozen muziekstukken van o.a. Depeche Mode en The Creatures. Stuk voor stuk ook ietwat 'speciale' nummers die de akelige sfeer in de Wunderkammer vesterkten.

De boodschap achter de verschillende werken, de bedoeling van de kunstenaar(s) mag je altijd zelf proberen te vinden, maar in de Botanique wouden ze ons al een beetje op weg helpen met enkele tekstjes die bij elke kunstenaar geschreven stonden. "Dat is sowieso ook het idee in de tentoonstelling: dat de teksten niet kloppen bij de werken." Dat hadden we dus op voorhand niet gelezen. Dus begonnen we aandachtig de plaatjes te lezen (spijtig genoeg alleen in het Frans). Tot het plots ging over 'Le Front de libération des nains de jardin', skeletten van échte yeti's (die wel 300km/uur lopen) of overblijfselen van Elvis en andere beroemdheden. Toen hadden we wel door dat er iets niet klopte... Het was een leuke verrassing, de plaatjes brachten wat humor in de toch wel wat lugubere tentoonstellingsruimte en het past bij de oude traditie, waarbij de verzamelaars aan hun publiek ook lieten geloven dat ze echt drakenbloed gevonden hadden. "Le visiteur adhère ou non à l’interprétation poétique qui lui est proposée, et rien ne l’empêche de se faire sa propre idée."

De tentoonstelling:
http://www.botanique.be/nl/tentoonstelling/wunderkammer-hedendaags-curiositeitenkabinet
http://www.brusselnieuws.be/video/httpuploadtvbrusselbe111215wunderkammerflv

http://www.rtbf.be/culture/expos/wunderkammer-le-cabinet-de-curiosite-du-xxie-siecle/

http://www.echteardennen.be/informations/evenementen_saint_josse_ten_noode__wunderkammer__hedendaags_curiositeiten_kabinet/nl/E/61036.html