zaterdag 21 januari 2012

Elle s'appelait Sarah

Vorige week zat bij Knack een kortingsbon voor Elle s'appelait Sarah en natuurlijk kon ik het mij niet laten om deze film te kopen. Ik had de film nog niet gezien, maar had er wel al veel over gehoord. Ik vind Kristin Scott Thomas een zeer goede actrice (ik zag haar ook in Keeping Mum (samen met Rowan Atkinson), het prachtige Nowhere Boy (over het leven van John Lennon), The Horse Whisperer, Four Weddings and a Funeral...) en het onderwerp (WOII) interesseert mij. Ik vond het een hele mooie en interessante film, mét geweldige vertolkingen en enkele zeer ontroerende momenten.

Emotierijke scripts verdragen weinig toevoeging van emotionele vertolkingen, mooifilmerij of aanzwellende soundtracks. Het is dat precaire evenwicht dat regisseur Gilles Paquet-Brenner opvallend goed aanhoudt in Elle s'appelait Sarah. Dit is een gevoelig verhaal dat met de gepaste sensitiviteit verteld wordt. Paquet-Brenner balanceert tot op de grens van het larmoyante, maar het is vooral dankzij de fijnbesnaarde vertolkingen van een talentrijke cast dat de ontroering niet wordt opgedrongen.

Kristin Scott Thomas draagt de film moeiteloos. Zij is alweer weergaloos als een vrouw die zich sterk moet houden en weet de kijker te raken op de zeldzame momenten dat ze uitbarst. Mélusine Mayance die de jonge Sarah speelt in het ingebedde verhaal, steelt de show met een intense vertolking. Je zou haast vergeten dat de volwassen Sarah eveneens sterk wordt neergezet door Charlotte Poutrel, en dat er nog klasbakken meespelen.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten