Een week later ben ik opnieuw naar Antwerpen gegaan, met een vriendin, omdat ik heel graag nog de tentoonstelling van Erwin Wurm in het Middelheimpark wou zien. We hadden in de klas uitvoerig gesproken over deze kunstenaar, en ik was gefascineerd geraakt door zijn werk.
“Veelzijdig, verrassend, humoristisch: het zijn begrippen die perfect passen bij het werk van de Oostenrijker Erwin Wurm (°1954). Wurm is een beeldhouwer pur sang, gefascineerd door volumes, de menselijke figuur, het abstracte en figuratieve.”
Veelzijdig, omdat hij voor zijn werken overal inspiratie haalt: mensen (Big Pumpkin) en voorwerpen (Disziplin der Subjektivität), mode (Big Sweater) en techniek (UFO), humor en kritiek op de maatschappij (Fat House, Spit Spot).
Verrassend, omdat hij alledaagse voorwerpen, zoals een boot, een minibusje, omtovert tot compleet nutteloze dingen, omdat hij ze vervormd, en zo de bezoeker anders naar dingen laat kijken.
Humoristisch, omdat hij kunst tot gebruiksvoorwerp maakt (Big Sweater), drollen vergult (Crap Head), het publiek zélf kunst(enaar) laat zijn (One Minute Sculptures & Performative Sculptures), huizen laat spreken (Fat House) en een achteruitkijkspiegel in zijn UFO plaatst.
Fat House vond ik echt geweldig: “Am I a house? Am I an artwork? Am I fat?” Een huis met een identiteitscrisis, heel goed gevonden: humoristisch, en toch zie je duidelijk de maatschappijkritiek. En verder vond ik het leuk hoe Wurm naast enkele sobere werken (zoals Melting House) ook heel veel kleur gebruikte, wat mooi uitkwam in de omgeving ( zoals Big Pumpkin, Big Sweater, Spit Spot).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten