De Israëlische Elinor Carucci laat via haar foto’s het publiek toe een kijkje te nemen in haar privéleven. Ze fotografeert haar moeder, haar man en haar kinderen, en brengt haar relatie met elk van hen in beeld. Vrouwelijke intimiteit en diepgaande liefde zijn de belangrijkste thema’s in de tentoongestelde foto’s. ‘Insight’ kan hier letterlijk en figuurlijk genomen worden; ze laat de kijker héél erg dicht komen (dan denk ik aan foto’s van teennagels, huidplooien, ogen...), en heel erg diep in haar familie (zoals de foto met haar zoontje, of met haar troostende moeder). Ik werd vooral geraakt door de foto’s met haar moeder: zoals ze samen in bed liggen en zij getroost wordt door haar moeder (op de voorkant van de folder), of wanneer haar moeder haar lippen stift. De huidplooien en littekens vond ik eerder chockerend, maar ook dat is een belangrijk doel van kunst. Het werk van Elinor was een openbaring voor mij, fotografie zoals ik het nog niet gezien had.
Ook Elke Andreas Boon, een Vlaamse fotografe, weet te chockeren met haar werk. Zo fotografeert ze spelende kinderen, maar als je beter kijkt (‘insight’) zie je details die je van ver niet kan zien (bv. Karel & Edward). Vooral de foto’s van Lotte & Flore vond ik heel mooi, The Sisters vond ik wat minder. Maar ze heeft een heel aparte en boeiende stijl, ze toont mensen zoals ze zijn, met mooie en minder mooie kantjes, ‘insight’ de mensheid. Ik zou graag nog meer filmpjes van haar gezien.Alexandra Cool, een andere Vlaamse fotografe, vond ik de minste van de vier, maar in een tentoonstelling als ‘Insight’ mag ze met haar reeks over schrijvers zeker niet ontbreken. Zij toont hoe je met fotografie toch beweging kan vastleggen, op zich een leuke techniek, die zeker voor interessante beelden zorgt, maar ik vond het niet zo speciaal. Ze toont ook foto’s van beelden (Alexandra is eigenlijk beeldhouwer) van mensen met Alzheimer, maar het waren de drie foto’s uit de reeks ‘Stills of Water’ die mij het meest fascineerden. Iets compleet anders dan de werkende schrijvers of patiënten, maar wel zeer indrukwekkend, en voor mij veel sprekender dan de rest van haar werk.
Ten slotte kwamen we in de zaal met werken van de bekende portretfotograaf Jacques Sonck. Met zijn foto’s toont hij de mens in de straat, en laat ons in hun ziel kijken. Maar tegelijkertijd geeft hij ook een stukje van zichzelf bloot, door zijn manier van fotograferen en zijn keuze van modellen. Het is moeilijk om het geen voyeurisme te noemen (wat trouwens ook geldt voor de foto’s van Elinor Carucci), maar toch is dit een mooie verzameling, en een perfect voorbeeld van ‘Insight’, omdat je gedwongen bent ook verder te kijken dan alleen het vaak ietwat speciale uiterlijk van de modellen. Ik vind portretfoto’s zeker een fascinerend onderdeel van de fotografie, en Jacques Sonck weet als geen ander hoe hij dat moet aanpakken.
Het was een onvergetelijke ervaring en het heeft mijn voorliefde voor fotografie alleen maar versterkt. Ik wil zeker nog terug gaan voor andere tentonnstellingen en kan deze kunstenaars aan iedereen aanraden.http://www.fotomuseum.be/
http://www.fotomuseum.be/magazines/
http://www.cobra.be/cm/cobra/expo/1.1050147
http://www.elinorcarucci.com/
http://en.wikipedia.org/wiki/Elinor_Carucci
http://www.elinorcarucci.com/closer.html
http://www.elkeboon.be/www.elkeboon.be/home.html
http://www.dailymotion.com/elkeboon#videoId=xgyyww
http://nl-nl.facebook.com/pages/Elke-Andreas-Boon/271099056239346
http://www.alexandracool.com/home.php
http://www.knack.be/opinie/recensies/ludo-bekkers/schrijvers-als-schimmen-foto-s-van-alexandra-cool/opinie-1195082103086.htm
http://www.knack.be/opinie/recensies/ludo-bekkers/allemaal-mensen-foto-s-van-jacques-sonck/opinie-1195072264839.htm
http://gallery51.com/index.php?navigatieid=9&fotograafid=128
Geen opmerkingen:
Een reactie posten