maandag 19 september 2011

The Art of Entertainment

Op donderdag 15 september 2011 gingen we met de klas naar het Kaaitheater voor de première van 'The Art of Entertainment'. In dit stuk van Jan Lauwers wordt geënsceneerd dat Dirk Roofthooft, een Vlaams acteur, beslist om zelfmoord te plegen op het toneel. Tijdens de show, The Art of Entertainment, gepresenteerd door Liliane Van Muynck (gespeeld door Viviane De Muynck), neemt Dirk afscheid van zijn dierbaren en het publiek en wil hij nog een laatste toneelstuk brengen. 
De kok en assistentkok bereiden het galgenmaal, een stuk vlees dat ook haar laatste minuten beleeft, de dokter maakt de spuitjes klaar terwijl de presentatrice het publiek probeert te amuseren.

Knack geeft het stuk drie sterren, maar ik vond het helemaal niet zo goed. Zoals ook in de recensies staat, duidt het stuk op het ridicule karakter van dergelijke reality shows, hoe erg het met onze maatschappij gesteld is, en hoe uiteindelijk alles ten onder gaat door oppervlakkigheid. Maar ik vond alles zo oppervlakkig, dat het effect verdween en het alleen nog maar een slechte, amateuristische, oppervlakkige vertoning werd. Het verhaal, dat een aanklacht zou moeten zijn tegen de eet-, seks-, drama- en tv-cultuur, verlaagde zich tot het prototype van zulke programma’s. Zelfmoord op het toneel als laatste taboe om te doorbreken? Voor mij is het een alleen maar een bewijs dat het echt erg gesteld is met onze maatschappij. Het podium stond vol met personages die eigenlijk geen belang in de voorstelling hadden, en die dus maar wat rondhingen, en vreemde stoten uithaalden met een camera die heel de tijd over het podium bengelde. Sex en naaktheid kwamen te pas, maar vooral te onpas ter sprake en al dan niet in beeld. Wat is dat toch met moderne kunst, waar zo vaak naakt in beeld moet komen, zonder dat dat betekenis of meerwaarde geeft een stuk? De breed uitgesmeerde mop van Liliane Van Muynck was ronduit storend en irriterend. Enkel het ‘stuk vlees’, gespeeld door Yumiko Funaya, kon nog enigszins boeien met de diepzinnigste woorden van de avond, een verwijt over onze ‘post’-wereld. Dat ze voor de rest echt als een stuk vlees en seksobject werd behandeld vond ik gênant, en een absolute bedreiging voor het feminisme en vegetarisme. De enkele danspassen die, op de achtergrond weliswaar, werden uitgevoerd, waren ook nog in orde. De mopjes van de assistentkok vond ik zowat het enige grappige, terwijl eigenlijk een humoristische show werd opgevoerd.
Ik kon alleen maar denken: “Hoe interessant kan je jezelf vinden om een toneelstuk over je eigen leven/dood te spelen?”

http://www.kaaitheater.be/productie.jsp?productie=894

http://www.needcompany.org/cgi-bin/www_edit/projects/nc/scripts/nc.cgi?a=v&t=EN&id=11036&session=2925

http://www.cuttingedge.be/stage/reviews/323662-art-of-entertainment

http://www.needcompany.org/pdf/dossiers/AOE_Persdossier_EN_DR.pdf

http://nl.wikipedia.org/wiki/Dirk_Roofthooft





Geen opmerkingen:

Een reactie posten